Fantastyczny książkoTEST ;)

Mikka

Mam pomysł [W sumie ściągnięty lekko z innego forum, ale to się wytnie Wink

]

Ten pomysł to gra i jestem ciekawa czy się przyjmie. Jak nie to temat "utonie".
A więc oto zasady:

Gra polega na wklejeniu fragmentu książki [najlepiej fantasy, ale nie obowiązkowo]. Ta/ten, która/y odgadnie tytuł i autora, wkleja następny fragment.
Jeżeli fragment nie zostaje rozpoznamy przez dłużej niż 1 dzień, wtedy autorka/autor zagadki w jednym zdaniu podaje zarys akcji, lub charakterystycznego momentu. Powiedzmy, że podpowiedzi mogą być maksymalnie 3.
Kiedy zagadka nie zostaje rozwiązana w ciągu 3 dni, wtedy autorka/autor zagadki podaje rozwiązanie, a nowy fragment podaje jedno z moderatorów/adminów [Dasha, ja, Wredniak, Lady R lub Strzyga - w zależności kto w danej chwili będzie obecny].

Dodatkowe zasady:
1. Książki nie mogą się powtarzać [najzdrowiej też będzie nie korzystać z fragmentów przedstawionych już w "Ulubionych fragmentach"]. W tym pierwszym poście będę zamieszczać listę już "zużytych" książek. [chyba że gra się przyjmie i rozwinie, to poprosi się pięknie panie Adminki co by zrobiły suba na grę, się zobaczy, jak to będzie].
2. Poza tym, jak nam wszystkim wiadomo jedną z cech fantasy jest to, iż bohaterowie mają często bardzo charakterystyczne imona, więc żeby przesadnie nie ułatwiać, proszę o "zagwiazdkowanie" takiego imienia/imion [np. *******, ew pierwsza litera imienia i dalej gwiazdki]
[mam tycią nadzieję że może to lekko ożywi ostatnio przywiędłe forum, zobaczymy]

LISTA ZUŻYTYCH KSIĄŻEK
K.B. Miszczuk - "Wilk"
Kira Izmajłowa - "Wyższa magia"
Terry Goodkind - "Dusza ognia"
Terry Pratchett - "Pomniejsze bóstwa"
Anne McCaffrey - "Statek, który śpiewał"
Jacek Piekara - Miecz Aniołów
Jacek Piekara - "Ani słowa prawdy. Opowieść o Arivaldzie z Wybrzeża"

Mikka

Coś prostego na start:

"– Co ty tu robisz?! – spytałam oskarżycielsko.
– Ja? – zdziwił się.
– Nie, drzewo za tobą – warknęłam. – No jasne, że ty!
– Ja po prostu stoję – odpowiedział spokojnie i uśmiechnął się ironicznie. – Właściwe jest raczej pytanie: co ty tu robisz, na dodatek cała mokra?
Jeszcze się ze mnie naśmiewa. Co ja w nim widzę?! Aha, no tak. To te oczy...
– Spaceruję, nie widać? – znowu odpowiedziałam wściekła. Boże, czemu ja się tak zachowuję? Jestem zła, bo widzi mnie w takim stanie. Tylko go do siebie zrażam.
– Kąpałaś się w jeziorze? – spytał już, o dziwo, bez ironii.
– Nie, uciekałam – odpowiedziałam także spokojniej.
– Przed kim?
– Przed D*****...
W tym momencie uśmiechnął się pod nosem.
– To pewnie była ta zasadzka?
– Taak... – mruknęłam i zadrżałam z zimna. – Wiesz, nie miej mi tego za złe, ale chciałabym znaleźć się już w domu. Pozwól, że sobie pójdę.
Następnie ruszyłam przed siebie z największą godnością, na jaką było mnie teraz stać. Po chwili usłyszałam za sobą jego kroki.
– Idziesz w złą stronę – mruknął.
– W dobrą – odpowiedziałam. – Obejdę jezioro, a potem będę szła obok jezdni.
– W takim razie nadłożysz dużo drogi. Twój dom jest jakiś kilometr w tamtą stronę – stwierdził, wskazując w prawo.
Zerknęłam na gęstą linię drzew. Jak on to robi?
– Skąd wiesz? – spytałam.
– Mam dobrą orientację w terenie – mruknął wymijająco. – Zaprowadzić cię?
Stał naprzeciwko mnie, machając gałęzią. Przyjrzałam mu się. Podniósł, co prawda, ironicznie brew, ale wygląda na to, że mówi serio.
– A trafisz? – spytałam. Spojrzał na mnie jak na idiotkę.
– Dobra, dobra, tego pytania nie było – powiedziałam. – Prowadź. Ale wiesz, że tu są wilki, prawda?
W odpowiedzi mruknął coś niezrozumiałego.
– Jeden z nich wył niedawno. Słyszałeś? – znowu spróbowałam. A on znowu tylko mruknął.
– Jak to jest, że ja cię zawsze spotykam w lesie? Co ty tu robisz?
Teraz dla odmiany spojrzał na mnie niechętnie.
– Ja ci powiedziałam, dlaczego jestem mokra.
– Miło z twojej strony – stwierdził krótko.
On jest niemożliwy. Nawet nie można go o nic spytać, bo od razu się zacina. Jest bardziej wkurzający niż moi rodzice, a to już jest sztuką, wierzcie mi."

Halkatla

Wilk?
KB Miszczuk ?

Mikka

nieee, strzelaj dalej Very Happy

eee widzę że poprawiłaś. tak to wilk Very Happy

Twoja kolej Wink

Halkatla

Jedna z wielu takich rozmów z tej książki Razz

- C*******? - uniósł brwi. - Co tym razem?
- Proszę ... - Wyciągnęłam w jego stronę reklamówkę z kilkoma grubymi teczkami. - Pomyślałam, że powinnam to zwrócić...
- A przynieść to na uniwersytet jest oczywiście znacznie trudniej niż taszczyć przez pół miasta - powiedział złośliwie.
- No, a potem pan by taszczył to przez pół miasta - nie pozostałam dłużna.
- A mnie co, zabroniono podnosić ciężary? - parsknął, jedną ręką biorąc ode mnie torbę. Nieźle się nadźwigałam, faktycznie była bardzo ciężka. - Wchodźże...
Odetchnęłam z ulgą. Stać go było na to, żeby zatrzasnąć mi drzwi przed nosem. A jeśli nie zatrzasnął, to widać jest w niezłym humorze i można z nim porozmawiać.
Od czasu mojej wizyty wewnątrz prawie nic się nie zmieniło, tylko trochę bardziej widać było, że ktoś tu mieszka, głównie za sprawą silnego zapachu tytoniu i rozrzuconych wszędzie książek i papierów. Na stoliku migał ekran włączonego notebooka, telewizor ledwie dosłyszalnie bełkotał coś o polityce. Rzeczywiście, teraz I*** G********** nie ma żadnego powodu, żeby wysiadywać po nocach na uniwersytecie, musi gdzieś spędzać wolny czas, więc dlaczego by nie w domu?
- Wytrzyj się, C*******, leje się z ciebie. - Ledwie zdążyłam przestąpić próg i zdjąć buty, a już w moją stronę poleciał ręcznik.
W odpowiedzi uśmiechnęłam się niepewnie - skąd taka troska? No cóż, istotnie ociekałam wodą, na dworze padał deszcz, a do tego wiał taki wiatr, że parasol nie dawał żadnej ochrony, po prostu wyrywało go z ręki. Wyglądałam też odpowiednio: zmokła kura, i tyle.
- Napijesz się herbaty? - Dziś D********** nie przestawał mnie zadziwiać.
- Nie, dziękuję - wydusiłam z siebie.
- Ach, zapomniałem, u mnie w gościach wolisz koniak. - Nie przegapił okazji, by wbić mi szpilę. - Wybacz, dziś koniaku nie mam.
Weszłam do pokoju i zatrzymałam się niezdecydowana. Nie chciałam siadać w mokrych dżinsach na kanapie, a sterczeć jak słup było jeszcze gorzej. W końcu znalazłam wyjście: stanęłam bokiem przy oknie i udawałam, że bardzo interesuje mnie szalejący na zewnątrz żywioł.
- C******* - odezwał się I*** G***********. - Sądząc po zagadkowo-idiotycznym wyrazie twarzy, coś ci się przydarzyło. Chcesz się zwierzyć?
- Chcę - burknęłam. - Tyle że nic się nie zdarzyło. To znaczy zdarzyło, ale nie teraz.
- Nic nie rozumiem, C*******. - D********** usadowił się w fotelu, założył nogę na nogę i spojrzał na mnie sceptycznie. - Spróbuj opowiedzieć wszystko po kolei.
- Spróbuję - zapewniłam. - Widzi pan, I***** G***********, wydaje mi się, że wiem o co chodzi... To znaczy, co się dzieje...
- Nie myl przyczyn i skutków, C******* - przerwał mi D**********. - A więc „o co chodzi” czy „co się dzieje”? Zdecyduj się!
- Zdecyduję się, jeśli pozwoli mi pan dojść do słowa! - rozzłościłam się

Wredniak

Wyższa Magia. Smile

Halkatla

Twoja kolej Razz

Wredniak

- Minionego wieczoru? - * wyjęła z plecaka koszulę i strzepnęła ją. - Chodziło chyba o demony. Powiedziałam, że wymówiłam imiona trzech demonów. Ale * stwier-dził, że zrobią coś w tej sprawie.
* nie miała ochoty o tym myśleć. Samo wspomnienie niedawnego lęku i paniki powodowało gęsią skórkę. Zrobiło się jej niedobrze na myśl o tym, co by się stało, gdyby choć odrobinę dłużej zwlekała z wymówieniem tych trzech słów. Gdyby zwlekała, * już by nie żył. Odpędziła to wspomnienie.
- Więc dobrze zapamiętałem. - * uśmiechnął się i mrugnął. - Ty w błękitnej szacie ślubnej... miałem wówczas ważniejsze sprawy na głowie. Te trzy demony to podobno nic szczególnie ważnego. Coś mi się zdaje, że tak właśnie powiedział. Spośród wielu ludzi właśnie * nie powinien mieć z tym najmniejszego problemu.
- Cóż więc myślisz o kąpieli?
- Słucham? - Znów patrzył na drzwi.
- Kąpiel. Czy możemy pójść do źródeł i wziąć gorącą kąpiel, nim zasiądziemy z * i * i zaczniemy im opowiadać, co się wydarzyło?
* włożył czarną tunikę. Szerokie złote obramowanie zalśniło w blasku ognia. Spojrzał spod oka na *.
- Umyjesz mi plecy?
Zapinał szeroki skórzany pas ze złocistymi sakiewkami, a ona patrzyła, jak się uśmie-cha. W tych sakiewkach były osobliwe i niebezpieczne rzeczy.
- Umyję, co rozkażesz, *.
Roześmiał się i włożył na nadgarstki podbite skórą srebrne obręcze. Starożytne sym-bole wytłoczone na przymocowanych do nich pierścieniach zalśniły czerwonawo w blasku ognia.
- Wygląda na to, że moja nowa żona zmieni zwyczajną kąpiel w wydarzenie.
* zarzuciła na ramiona pelerynę i wyjęła spod niej swoje długie, splątane włosy.

Mikka

Nie mam pojęcia co to :/

Mikka

Zaciekawiło mnie to, podeślesz tytuł na pw?

_aizdaM

ciekawy fragment Wink

a może jakaś podpowiedź?

Wredniak

O takim chłopcu, co musi zbawić świat...

_aizdaM

oj.. czyli na pewno nie wiem co to za książka Sad

i chyba wychodzi na to, że za mało ich czytam Sad

mogę liczyć na tytuł na PW? bo jak na razie na pewno z gry odpadam :/

Wredniak

Bo prawdziwą, podpowiedź to podam dopiero koło 22 ^^.

Mikka

Tylko pamiętaj że max 3 mogą być