offtopic

Namida

Jak idzie to niech idzie. Ale jak mi nad łbem wali, to sama sobie wyłączam...
A mi rodzice by spróbowali wyłączyć prąd... z racji tego, że nieustannie wklepuje coś w worda i rzadko zapisuje tekst (a nie wiem dlaczego... zapominam chyba) to gdyby mi ktoś prąd odłączył *wzdryga się*, moje cenne dzieła poszłyby na drzewo... a tego bym nie przeżyła.

A tak w ogóle, kocham burze *___*

Koparra

tak w ogóle, Namida, ja też lubie burze Wink

A na symdrom niezapisanego Worda to mój tato cierpi... Ja mam nadzieje, że ty tak nie klniesz jak ci prąd ktoś wyłączy...

alicee

Burze są fajne... Jak byłam mała, to uwielbiałam siadać na parapecie i dłuuugo się przyglądać błyskawicom. Teraz robię to co prawda rzadziej Wink

, ale nadal lubię, jak za oknem grzmi Smile

Koparra

Mi wmawiali jak grzmiało, że 'aniołki wtedy w kręgla grają'...A moja rodzicielka to
się burz panicznie boi. Jak tylko zobaczy błyskawice, to się chce schować. Więc chyba tego uwielbienia po niej nie mam. xD

alicee

Jak się błyska, to Pan Bóg sobie zdjęcia robi, a jak grzmi, to się wkurza, że mu nie wyszły Very Happy

U mnie w domu najbardziej boi się burzy pies - chowa się pod stół i popiskuje

Namida

Pies? U mnie tak samo!
Wpakuje się pod jakieś biurko, wepchnie do najmniejszego kątka (A warto zaznaczyć ze pekińczyk to to nie jest), albo pcha się do salonu, gdzie nasze psy mają zakaz wstępu, wtedy nikt go nie widzi, wszyscy są ślepi.

Jako dziecko bałam się burzy, ale potem odkryłam jej piękno. Dla mnie burza to niesamowite zjawisko.

Czy klnę jak mi prąd odłączą? Może trochę... ale zazwyczaj jest to przeciągły jęk, albo długie, żałosne "nieeeeeeeeeeeee" ...

Nuthien

Ja burze zawsze lubiłam, pamiętam jak byłam mała to w jej czasie razem z kuzynką i dziadkiem siedzieliśmy na polu pod daszkiem i oglądaliśmy błyskawice

Panna Rumiana

A u mnie wczoraj taka ładna burza była Very Happy

i siedzieliśmy sobie przy świeczkach.

sally

ja ostatnio zaliczyłam fajną burzę... siedziałam w dwiema przyjaciółkami u siebie na działce za miastem; jak huknęło, jak rąbnęło, prąd siadł i też siedziałyśmy przy świeczkach. Niemniej jednak wrażenie było niesamowite, jakby burza była dookoła nas Smile

btw, czy ja dobrze widzę, czy się rangi zmieniły?

Namida

U mnie wczoraj była taaaaaaaaaaaaaka burza. Waliło jak nie wiem co, a jak pojawiały się błyskawice to robiło się jasno jak w dzień.
Długo siedziałam na parapecie w pokoju i patrzyłam jak to wszystko się rozgrywa.

Panna Rumiana

@sally: Owszem tak ^^

Jak kiedyś u mnie raz piorun walnął to lampki powypadały z sufitu i wisiały na kablach Very Happy

Namida

Wow... nieźle... jak bym się tych lampek dotknąć bała...

Do na tylko raz straż wzywali bo rąbnęło w nasze drzewo i zaczęło się fajczyć... biedna wiśnia T.T

Dasha

Moja mama panicznie boi się burzy po tym jak wracając z pracy piorun uderzył w drzewo obok.... i dziwić się że nie jest normalną matrona, tylko fanką rocka i fantasy Very Happy

Mimo traumy, bo nie wyjdzie pospacerować w czasie burzy Wink

To nie odciągniesz jej z okna Very Happy

Czasem się zastanawiam czy to nie jest przypadkiem coś w stylu syndromu sztokholmskiego, że mimo tego że się boi to jednak podziwia...
Opowiem wam też fajną historię, jak dzięki burzy moja mama zaprzyjaźniła się z sąsiadką Smile

Mieszkaliśmy na parterze, a owa sąsiadka na ostatnim, czwartym piętrze, miała dzieci mniej więcej w moim i siostry wieku, więc często razem się bawiliśmy. Sąsiadka panicznie boi się burzy i za każdym razem przeczekiwała ją w toalecie Very Happy

Bo tam najmniej ją było słychać i widać. Kiedyś przyszła po swoje pociechy które bawiły się u nas i odkryła że na parterze jest dużo ciszej, a przynajmniej nie odczuwa się aż tak gromów i błysków jak na wyższych piętrach Wink

Więc mama zaproponowała jej żeby spędzała ten czas u niej, a przy okazji lepiej się poznają Wink

Tak było przez lata, i pomimo tego że i my i oni wyprowadzili się do własnych domów to przyjaźń nadal utrzymują Wink

Tak więc z wyładowań atmosferycznych jest wiele pożytku Wink

sally

Namida, ja przestałam się patrzeć na burzę przez okno, jak kiedyś piorun uderzył w drzewo niedaleko mojego okna. Potem przeczytałam gdzieś na jakiejś bardzo mądrej stronie, że gapienie się na burzę przyciąga pioruny do gapiącego się. Smile

Bardzo lubię burzę. Jest w niej coś magicznego. Smile

Panna Rumiana

Hm... z tymi lampkami to jeszcze nic... raz tak walnęło, że skrzynkę z bezpiecznikami na pół podzieliło Very Happy