Prawda i kłamstwo.

kuszumai

Nie mam współczującej rodziny. Kiedy byłam chora, matka, zamiast kupić mi Kubusia i biszkopciki, spytała mnie: chcesz kiełbasy? Evil or Very Mad

sally

a ja lubię niedopowiedzenia Smile

przeżyłam fantastyczne trzy lata dzięki takim niedopowiedzeniom... fakt, że w rezultacie trochę się rozczarowałam, było mi przykro i trochę pocierpiałam... ale wiem, że gdybym mogła to wszystko jakoś odwrócić, zmienić, czy zwyczajnie zrezygnować- nigdy w życiu Smile

a co do samego kłamstwa... takich "białych". jak to mówi Mikka, nie lubię. To zawsze potem gdzieś tam wychodzi i mam za złe, że np. przyjaciółka mnie okłamała. Co z tego, że dla mojego dobra? Z mojego doświadczenia wynika, że takie małe kłamstewka robią więcej złego, niż dobrego. Owszem, na początku, rezultaty są jak najbardziej pozytywne- nie znam do końca brzydkiej prawdy i jestem szczęśliwa. Jednak na sam koniec jest tak, że gdybym od początku znała prawdę (lub po prostu całą prawdę) to ogólny bilans byłby lepszy niż ten z małym kłamstewkiem.

alicee

anulka870

Student nie ma alkoholu we krwi. Ma krew w alkoholu.

to sie tyczy nie tylko studentów a lista w nonsensopedii jak najbardziej prawdziwa ...chyba pójdę na studia hihihi

bella

Ja kiedyś byłam zbytnio szczera z innymi i mi mówili, że jestem wredna i chamska i żeby nie wchodzić w dalsze konflikty (bądź co bądź w tej klasie jeszcze parę lat musiałam wytrzymać) zaczęłam kłamać. Doszłam do wniosku, że czasem lepiej skłamać, niż powiedzieć prawdę.
A co do rodziców to jest tak, że gdy kłamię to mi wierzą, a gdy mówię prawdę to jest na odwrót: zarzucają mi kłamstwo. No i powiedzcie mi, jak tu można mówić prawdę.

kuszumai

Nie można. Twisted Evil

anulka870

nie wierzę w białe kłamstwa dlatego jestem trudna we współżyciu ze społeczeństwem