RENEGACI! - wiedźmowy blogasek. Wyżera mózg. Doszczętnie.

kuszumai

Wstawie jak przestaniemy dręczyć pokemoony - to strasznie dużo czasu zajmuje....

Strzyga

kuszumai!!! To jest genialne!!! Razz

Ja się ze swoimi analizami mogę do kapcia schować... Wink

alicee

Strzyga

alicee

No jasne, wklejaj! Ten kawałeczek najwyżej dokonczycie później, jak Midnight wróci, a my już ucieszymy nasze oczy bardzo mądra rozmowana temat bardzo głupiego tekstu Wink

Strzyga

Do Tfu!rczości niezależnej, prawda?

alicee

No chyba tak, bo gdzie indziej by to mogło pasować...?

Namida

Ómarłam. Doszczętnie.
Byłam z tych idiotów popisujących się odwagą i przeczytałam całe opowiadanie. No moze nie całe... więcej omijałam niż czytałam, no ale...
Myślałam, że tam zdechnę... że rozpadnę się w proch i pył.
Czytałam wiele bezrozumnych opowiadań... ale to jest w czołówce.
Twoja analiza kochana jest świetna. Momentami nic nie widziałam na oczy bo mi łzy ze śmiechem wypływały na zewnątrz. Komentarze - bezcenne.
Myśle, ze przeczytam to jeszcze kilka razy... tak dla dowartościowania siebie i swoich zdolności literackich.

kuszumai

Może walerianki na wzmocnienie i spokój? Strzyguś - było na początku tematu kazać dla odważnych wypić walerianę! Razz

Strzyga

Taa, jasne, żebyście się naćpały... Przecież nie dałybyście rady przeczytać! Czy po znieczuleniu walerianą da się przeczytać wszystko...? Muszę wypróbować na zmierzchowych ff.

kuszumai

Wierz mi - da się Very Happy

napije się trochę, przegryzę dwie rzepki i zachowując jasność umysłu biegam po Dogewie za wampirami.....

kuszumai

Odwróciła głowę w kierunku, z którego dochodziły dziwne odgłosy. Pobiegła w tamtym kierunku.
Lubi nadużywać wyrazów, co?

Zobaczyła ogromną ilość światła, która na początku oślepiła ją, ale wkrótce dojrzała również coś innego.

A plamek tańczących w oczojebie nie widziała? Tak szybko odzyskała wzrok porazony ogromna ilością światła?

Na łące stały dwa konie. Jeden gniady, drugi kary. To właśnie to usłyszała. Rżenie. I wkrótce stał przy niej wampir.

Wampiry wydaja nowe odgłosy - rżą jak zobacza wiedźmę z dwoma koniami Twisted Evil

. Ponadto drugie zdanie jest nieprawidłowo zbudowane. Trzecie też. I czwarte również Razz

Rumaki były wychudzone, osiodłane i jakieś dzikie. Widocznie uciekły właścicielom. Ich grzywy były nieuczesane, ich sierść brudna i posklejana.

I one stały na łące? Może rwały sie i skakały jak pookemony uciekające od rzepy?
I jak mozna stwierdzic umaszczenie konia jeśli jest cxały brudny i posklejany?

- Skąd one tutaj? - zapytała cicho Wolha, żeby ich nie wystraszyć.

Jak by juz nie były wystraszone.... a skąd one są? Odp: przyjechały volvo....

- Pewnie nawiały właścicielom, podejrzewam, że są z Zakazanego Lasu - oznajmił wampir i szybko pognał ku nim. Był niewiarygodnie szybki.

A kto mieszka w zakazanym lesie? Tylko kurdupelki! więc to koń kurdupelków! Very Happy

Drugi błąd: kolejne nadużycie wyrazów - tym razem: szybki.

Wszystko rozegrało się z mngnieniu oka, złapał je za wodze i przytrzymał, mimo iż chciały uciec i stawać dęba.

dwa naraz? Chuck Noriss sie objawił!

- Cicho koniki - szepnął usypiającym głosem. - Już dobrze, nie bójcie się, wujek się wami zaopiekuje.

Ja pierdole! CO ZA SZAJS! Może: cicho koniusiu, może chcesz amu?
wujek? Powiazania genetyczne z końmi.... ciekawe....

I ciocia Wolha również - zaczął uspokajać je, a wiedźma zdumiona patrzyła na niego. Wampir powinien je skutecznie wystraszyć, a tu zaczęły się uspokajać.

Zajebał mi grzybki halucynki - ot co! Ciocia? Huhu! nowy fach!

- Mikael - powiedziała Wolha, kiedy stali obok koni, posłuszyny w dodatku. - Jak do cholery udało ci się tego dokonać?

eee.... to zdanie do dupy jest - nie bedę tego komentować. I kto to jest Mikael? Koń czy ten wampir?

- Niektórzy z mojej rodziny potrafią ujarzmiać dzikie zwierzęta. Nie mówię tu o koniach. Konie to pestka. Oni potrafią uspokoić nawet rozwścieczonego, szarego i czarnego niedźwiedzia. To dopiero wyczyn.

No tak! Przy końskich genach... Nowe rasy miśków: rozwścieczne, szare, czarne i pokemonowe - do którego gatunku należysz?

- Nieźle - powiedziała, a wampir oddał jej wodze karego. - Mój? - zapytała i przeniosła wzrok na wampira.
- Jasne, nalezy ci się lepszy koń po tym jak mnie cudem uratowałaś.

Cóż za wdzięczność. Słitasność zalewa mi mózg (ten grugi...)

- Jak to? Cudem?
- O mało co nie umarłaś. To wielkie osiągnięcie, że jeszcze żyjesz. Założę się, że...
- Cicho bądź! Już nie raz mi się to zdarzało!
- Jeszcze się chwalisz? Jakby było czym.

ten dialog swiadczy o zaawansowanej głupocie i tasiemcu w mózgu. Nie wnosi nic do tekstu.

- Ty ironiczny wampirze! - powiedziała i pogłaskała konia po grzywie. - Fu! - powiedziała i wyciągnęła zza ucha konia wielkiego robala. Ja na niego nie wsiądę. Najpierw go wyczyszczę.
- Gdzie? Nie ma tu żadnej rzeki - oznajmił i zaśmiał się.

Nie lepiej byłoby: nikczemny krwiopijco?
Robaki u konia? No chyba, ze z odbytu ale nie za uchem! Woskjowina sie nie liczy....

- Pomóż mi odpiąć popręg. Miej pojęcie, że te konie z miesiąc były w siodłach, jak nie więcej oczywiście. Tu jest ciepło, poodparzały sobie skórę.

To trzeba kupic chusteczki do dupy niemowlaka z Johnsona Twisted Evil

- Może i tak - powiedział sceptycznie i pomół jej rozsiodłać konia. Siodło wylądowało na gałęzi i pokazało straszny stan rumaka.

kolejne robaki z twarzami pokemoonów?

- Na razie nie będziemy na nich jeździć. Mam zioła. Wyleczymy ich rany. One nie są chwilowo zdatne do jazdy.

Grzybki halucynki nie nadają się do takich celów!!!! Litości!

- Wolha, one nas tylko opóźnią - warknął Mikael.
- To nie są zwykłe konie - oznajmiła wiedźma i spojrzała na konia. - Są wysokie.

poprztykali się - nareszcie coś się dzieje Razz

. Wysokie konie są niezwykłe... potrafią jeść jabłka z drzewa... naprawdę niezwykłość!

- I co? - spytał wampir i odpiął siodło swojego konia. Był w odrobinę lepszym stanie niż kary.

- To konie wyścigowe. Służą do pojedynków, są niezwykle szybkie i silne. Dlatego te są takie szcupłe. Ktoś się na nich ścigał, może nawet walczył - powiedziała cicho i z troską spojrzała na zwierzęta.

Nie wiem czemu ale pomyslałam o pojedynkach takich psich... biedne konie...

- Z nimi nie da się i tak już nic zrobić.

A baleron?

- Mylisz się - oznajmiła wiedźma i zawadiacko się uśmiechnęła. Podeszła do swojej torby i położyła ją niedaleko konia. Zaczęła wyjmować różne środki, maści, zioła i mikstury, które uznała za potrzebne.

Nasza dilerska konkurencja - cóż z tego, że do kitu....

- Co robisz?

- Nie gadaj, ale daj tu swojego konia. W tydzień doprowadzę je do porządku.

- Nie żartuj nawet. Ona nadają się jedynie na rzeź. Spójrz, same rany zamiast ciała!

- To dlatego, że zbyt długo nikt o nie nie dbał. Z pięknego, zadbanego wierzchowca najszybciej może zrobić się ścierwo, ale jest jeszcze szansa - zaczęła i urwała, bo obu koniom zaczęła nakładać na rany wyciąg z ziół. - Ty je uspokajaj. Musi je boleć, ale to odkaża. Przyspieszy gojenie.

Jesli tak to pozostaje tylko jedna opcja - mielone Twisted Evil

Ja tu nie będę czekał aż wyzdrowieją. Możemy się natknąć na złych ludzi. Może ich być wielu.
- Powstrzymam ich zaklęciem.
- Uważasz, że możesz?
- Ba! Mogę wszystko! - zawołała i zaczęła pracować w ciszy i spokoju. Żadne z nich nie odważyło się już odezwać.

Ten Mikael do wyląduje kiedys w kiciu za zŁe traktowanie zwierzat.

- Sądzisz, że dotrzemy przed świtem do jakiejś osady? - spytała wiedźma wampira.
- Nie - powiedział i spojrzał na gniadego konia, którego prowadził. - Idziemy z nimi już koło sześciu dni. Są prawie zdrowe i ok, przyznaję ci rację, że doprowadziłaś je do stanu dobrego - zaczął tłumaczyć się wampir unikając srogiego spojrzenia wiedźmy.

Wyzdrowiały w ciągu sześciu dni cały czas idąc - to niezwykle ciekawe....

- Dookoła tylko las. Czego ty się boisz?
- Wszystkiego. Nie wiesz ilu stworzeń nie widzisz, które dostrzegam ja.
- Jak zwykle... - zaczęła i spojrzała na niego.
- Co jak zwykle?
- Wszystko zrzędo! - krzyknęła, a jej głos poniósł się po lesie.
- Nie kłóć się.
- A to dlaczego? Zabronisz mi?
- Mój urok działa też na ludzi.
- I co? Zaczarujesz mnie? Spróbowałbyś...

zaczaruje ją, uwiedzie i zje! I koniki nakarmi....

- Nie, tobie nie odbiorę dobrej woli. Tylko dlatego, że mam wobec ciebie dług wdzięczności. Jak go spłacę, odejdę. A ty pójdziesz dalej sama. Musimy tylko wydostać się z tego cholernego lasu.

A wiąc na nią leci!

- Mam nadzieję, że jak najszybciej!
Dalej szli niespokojni. Wampir szedł zbyt szybko i Wolha odrobinę zostawała w tyle. Trudno, jak miał jakieś pretensje do niej mógł wyrwać się nawet kilometr na przód. Ona nie raz zostawała sama.
Szkoda tylko, że teraz nie miała do kogo się odezwać. Kłótnie nie kończyły się i Wolha miała dość wampira. Był wiecznie niezadowolony. A może bolało go to, że uratowała mu życie?
Ucierpiało jego ego. Teraz wszystko było dla niej jasne. Zbyt jasne...
- Nie wszystko stracone, prawda koniku? - szepnęła Wolha i pogłaskała konia po grzywie.

te męskie ego... ten mikael jest pokemonem.... dobrze, że ona jeszcze nie wie o Rollearenie!

Dasha

Eeee...jakbyś mogła zmienić kolor swoich lub cytowanych fragmentów to łatwiej by się czytało Wink

kuszumai

Zawsze zmieniam Very Happy

Już to zrobiłam - możecie czytać! Very Happy

Strzyga