Fantastyczny książkoTEST ;)

Caylith

To może uścislij kategorię bo miał byc FANTASTYCZNY ksiązkotest a widze ze pojawiaja sie ksiazki z innych kategorii niż wymagane fantasy lub sf... i tak w sumie nie wygląda mi ten fragment na fantasy albo sf;)
Chyba ze to jest któraś z serii Outlander, Diany Gabaldon...

Mikka

Popieram Caylith. I najlepiej by było jakbyśmy się trzymali kategorii fantasy i sf.

Strzyga

Troszkę mnie wcięło. Po przeczytaniu posta Caylith miałam mniej więcej taką minę, jak tamten kotek na zdjęciu wklejonym kiedyś przez Wredniaka - "Excuse me, wtf r u doing?".
Wnioskuję, że tych książek nie czytałaś, skoro tylko "nie wyglądają ci" na fantasy lub sf. Hm, czy w takim razie można w tym temacie wrzucać jedynie fragmenty, gdzie będzie elf, krasnolud, wampir i rzucanie fireballami? To by był lekko kuriozalny wymóg...
Nie wiem, co wkleiła Halkatla, więc się odnośnie tej książki nie wypowiem.
A co do Czekolady... No, owszem, niewiele znam osób, które bez zastanowienia uznałyby ją za fantastykę. Czekolada jest nieco wikkańska i pełna mocno nieoczywistej magii. Cóż, dla mnie książka, gdzie jest wróżenie z czekolady, tarot, podróże poza ciało, reinkarnacja i wnikanie do ludzkich umysłów, łapie się do fantastyki, ale mogę nie mieć racji.

viacona

Cytat Mikki z pierwszego posta

"Gra polega na wklejeniu fragmentu książki [najlepiej fantasy, ale nie obowiązkowo]. Ta/ten, która/y odgadnie tytuł i autora, wkleja następny fragment."

Chyba kończy dyskusję

Halkatla

Żeby nie było problemu - może faktycznie się zagalopowałam, więc wstawię nowy fragment, z innej książki. [może niepozorny, ale to jednak fantastyka]

Kiciuś i Mruczuś, sierściuchy paskudne, biegały dookoła podwórka, a ja niemrawo wodziłem za nimi wzrokiem, uwieszony na drzwiach. Żreć mi się chce, aż strach, a te zapchlone kundle latają, jakby im kto soli na ogon nasypał. Niech je wyłapią i na szaszłyki przerobią! Toby dopiero R*, mój szanowny braciszek, lament podniósł. „Buuu, moje pieski, buuu!” Tak, tak - JEGO pieski. Ale jak trzeba wyprowadzić, to go nigdy nie ma. Zawsze ja muszę. I jeszcze wyrobił sobie gówniarz nawyk, że jak tylko coś się dzieje, to od razu w ryk: „Na dzieeecku się wszyyyscy wyżywają!”. (Żebyście tylko słyszeli, jak on potrafi żałośnie zawodzić).
Dziecko, psia mać! Siedemnastoletni chłop, wyższy ode mnie o głowę. Dziecko! Sami przyznajcie - czy to nie gadzina? A po wszystkim dodaje: „Krzywdzą biedne, nieletnie dziecko!”.
Kiedyś nie wytrzymałem i zapytałem:
- R*, co zrobisz, jak ci stuknie osiemnastka?
- Hmm... Powiem, że krzywdzą biedne dziecko, które dopiero co osiągnęło pełnoletność.
- A jak będziesz miał dziewiętnaście?
- Powiem, że krzywdzą biedne dziecko, które już dawno osiągnęło pełnoletność.
- A jak dwadzieścia? - nie dawałem za wygraną.
Zamyślił się, a potem wyrecytował:
- Wtedy powiem, że krzywdzą biedne, nieletnie według amerykańskiego prawa dziecko!
Tego to go pewnie nauczył W*, prawnik zakichany!

Mikka

Ok, ok, forgive me... zapomniałam o tym...
może jakaś podpowiedź?

Mikka

ale też jak się porozrzucamy na wszystkie gatunki literackie to się nagle okaże że gra będzie wyglądała tak: dajesz zagadkę, dajesz 3 podpowiedzi, w końcu podajesz tytuł bo nikt nie wie co to.
to "nie obowiązkowo" dodałam raczej z myślą o czasach gdy książek fantastycznych braknie na zagadki... zresztą nie wiem, róbcie jak sądzicie.

Mikka

Halkatla, Basztowej "Wampir z przypadku"?

Halkatla

Tak

To było proste Razz

Mikka

Nom łatwo

Akurat miałam w domu podobną sytuację z kuzynką, więc dobrze zapamiętałam ten motyw z książki Very Happy

To niech też będzie łatwo:

"Gl** leżał na podłodze parę kroków dalej. Dwóch chłopców trzymało go za ręce, a P*** siedział mu na brzuchu, z miną pantery czyhającej na zdobycz, i ostrzegawczo wyciągał nad twarzą O*** rękę z rozłożonymi palcami.
- Zrób mi tę przyjemność. Proszę, prooooszę... - cedził I*** przez zęby. - Sprowokuj mnie, błaaaagam.
S*** S*** i O*** Gr** - dwaj najroślejsi chłopcy w grupie „połówek" (poza K***), którzy przytrzymywali tymczasowego więźnia za ramiona, patrzyli na I*** nieufnie.
- On jest szalony, mówię ci. Szalony jak nornica na wiosnę - wyszeptał Gr** do sąsiada.
Gl*** natomiast milczał zesztywniały w bezruchu. Starał się nawet nie mrugać, patrząc na Z*** P*** Ś*** z przerażeniem. Oto w jednej chwili całe jego miniaturowe królestwo, w którym rozkoszował się władzą absolutną, rozpadło się w gruzy. Ba, nawet nie gruzy, po prostu zostało zdmuchnięte jak garstka kurzu, a jego - dotąd postrach - pobito i wzięto do niewoli w mgnieniu oka."

Arebell

Ewa Białołęcka, ,,Naznaczeni błękitem'' tom drugi?

Mikka

Brawo

Twoja kolej

Arebell

Najniższy z mężczyzn sięgnął do kosza i wyjął parę zaśniedziałych srebrnych nożyc.
- Nożyce, pani burmistrz - powiedział.
Odebrała mu je i zaczęła ścinać pęki kwiatów. Wraz z mężczyznami napełniali nimi kosze.
Po jakimś czasie pani C. albo pani burmistrz powiedziała z irytacją:
- To absolutnie śmieszne.
- To tradycja - odparł tłuścioch.
- Absolutnie śmieszna - powtórzyła pani C., nadal jednak ścinała białe kwiaty i wrzucała je do wiklinowych koszy. Gdy napełnili pierwszy, spytała: - Nie wystarczy?
- Musimy zapełnić wszystkie kosze - rzekł najniższy z mężczyzn. - A potem rozdać po kwiecie każdemu mieszkańcowi starego miasta.
- Co to niby za tradycja? - rzuciła pani C. - Pytałam mojego poprzednika burmistrza i odparł, że nigdy o niej nie słyszał. - A potem dodała: - Nie macie wrażenia, że ktoś nas obserwuje?
- Co? - odezwał się dotąd milczący trzeci mężczyzna. Miał brodę i turban. - Chce pani powiedzieć: duchy? Nie wierzę w duchy.
- Nie duchy - zaprotestowała pani C. - Po prostu mam wrażenie, że ktoś na nas patrzy.
N. zwalczył ochotę wciśnięcia się głębiej w gąszcz bluszczu.
- Nic dziwnego, że poprzedni burmistrz nie wiedział o tej tradycji - oznajmił tłusty mężczyzna, którego kosz był już niemal pełen. - Zimowe kwiaty rozkwitły po raz pierwszy od osiemdziesięciu lat.
Mężczyzna z brodą i turbanem, który nie wierzył w duchy, rozglądał się nerwowo.
- Każdy w starym mieście dostaje kwiat - dodał najniższy. - Mężczyzna, kobieta i dziecko. - A potem wyrecytował powoli, jakby próbował sobie przypomnieć coś, czego nauczył się bardzo dawno temu: - Kto żyw, martwy, kto umiera, wszyscy tańczą Makabrela.
Pani C. pociągnęła nosem.
- Bajdy i bzdury - mruknęła, nadal ścinając kwiaty.

Caylith

Eeeee... "Wyprawa Czarownic" Pratchetta?

Mikka

Hmm... "Księga Cmentarna" Gaimana?