Fobie, strachy i obawy, czyli kiedy chowasz się pod łóżkiem

Luiza · Wysłany: Nie 21:52, 07 Mar 2010 Temat postu:

Ooo, ja i tak nawet dla zakładu bym tam nie poszła Smile

. Ale ten widok przerażonych kolegów naprawdę musiał być bezcenny, oni tu chcą Cię nastraszyć, a dzieje się odwrotnie... Gdyby mi się coś takiego przydarzyło, pewnie bym im potem wypominała strachliwość Twisted Evil

.

bella · Wysłany: Nie 22:00, 07 Mar 2010 Temat postu:

Czasami niektórych najlepiej jest pobić ich własna bronią. A przynajmniej ja mam taką zasadę Twisted Evil

Smile_ · Wysłany: Nie 22:24, 07 Mar 2010 Temat postu:

Ja jeszcze w podstawówce poszłam z pewną grupką osób w nocy na cmentarz. Nie dla zakładu, ale dla zabawy. Była z nami koleżanka, która bała się panicznie ciemności. Dziewczyna w pewnym momencie, przchodząc koło nagrobka przewróciła wazon, z którego wyleciał jakiś Bogu ducha winny żuczek. Koleżanka żuczka przestraszyła się tak bardzo, iż zaczęła przeraźliwie piszczeć. Wtedy byłam skłonna uwierzyć we wszystko: wilkołaki, wampiry, duchy... Wszyscy myśleliśmy, że na prawdę coś jej się stało. Na szczęście wszystko skończyło się dobrze, a to doświadczenie ostatecznie przekonało mnie, że cmentarzy nie ma się co bać.

kuszumai · Wysłany: Nie 22:26, 07 Mar 2010 Temat postu:

Raz na halloween poszłam na cmentarz. I wiecie czego najbardziej się bałam? Obłąkanej koleżanki, która dorwała się do papieru toaletowego (mojego!) i biednych nagrobków...

Juny · Wysłany: Nie 22:39, 07 Mar 2010 Temat postu:

To jeszcze do uwagi alicee:D A propos dzieci w horrorach.

Myślę, rozpracowuję zdanie...
Dzieci w horrorach są generalnie i ogólnie przerażające. Zawsze takie niewinne, snują się z misiem w łapce po pustym domu i śpiewają cieniutko... Są złe dzieci, oczy mają ciemne, albo czerwone... Albo och- białe!
O dzieci też się boję, jeśli się coś dzieje:) Ale w horrorach prędzej występuje ten pierwszy rodzaj- zawsze maluchy to więcej widzą, to pchają się gdzie nie trzeba...

Także pomieszane, alicee:)

cane · Wysłany: Pon 0:23, 08 Mar 2010 Temat postu:

czego się boję?
wampiry? chciałabym jakiegoś spotkać.
wilkołaki? taa jasne. mam naprawdę dużego psa. ale on jest głupi.
myszy? pająki? przecież to też stworzenia boże.
małe białe robaczki? - bleee są najwyżej obrzydliwe.
dzieci w horrorach? wstrętne karzełki albo przyszłe przekąski.
nie lubię stać na balkonie tak od 3 piętra wzwyż.
i lubię piosenkę >Anastazja< zespołu Łzy.

ale czasami, gdy budzę się w środku nocy i w okół jest tak cicho a za oknem ciemno, muszą wstać i sprawdzić gdzie są moi domownicy

Caeles · Wysłany: Pon 10:39, 08 Mar 2010 Temat postu:

na żadną fobię nie cierpię, szczęśliwie.
kiedyś (po tym jak się jako maluch zaczęłam topić) bałam się pływania, ale przezwyciężyłam to to. I teraz uwielbiam spędzać czas w albo na wodzie Razz

pająków się nie boję, miałam w życiu już 3 ptaszniki, świętej pamięci już w tym momencie

hm, szczury? od 10 lat mam jakiegoś. Umiera jeden, po jakimś czasie biorę kolejnego (szkoda, że te maluchy tak krótko żyją Sad

)

horrory- nie lubię ich po prostu, są dla mnie obrzydliwe.

nie wiem czy to jakaś mania czy co... ale mam jeden mały nawyk. Jak zdarza mi się zasypiać samej, bo narzeczony w pracy albo z kolegami gdzieś siedzi, muszę mieć włączony na jakiś tam czas telewizor. by usnąć przy świetle. nie lubię samotnie zasypiać po ciemku, w ciszy. nie wiem czemu, taki nawyk od zawsze Smile

Luiza · Wysłany: Pon 18:27, 08 Mar 2010 Temat postu:

Ja nie mogę zasypiać w ciszy i po ciemku gdy jestem chora. Jak już mnie dopadnie jakaś grypa to kładę się wieczorem na łóżku, włączam światło ustawione tak, żeby w pokoju panował półmrok i włączam telewizor. Niby cicho, ale musi coś grać, żebym usnęła, inaczej nie umiem xp.
Pływania się nie boję, chociaż próbując płynąć topię się. Ale i tak mnie do tego nie ciągnie, od wakacji nad morzem wolę góry, a na basen jakoś nie chodzę. I daleko, i ochoty nie mam.
A co do tych otwartych przestrzeni... Ja je uwielbiam. Czuję się tam wolna Smile

. Wolę strome góry albo wielkie polany niż małe pomieszczenia, gdzie czuję, że coś mnie ogranicza, nie mogę być sobą...

Strzyga · Wysłany: Pon 20:48, 08 Mar 2010 Temat postu:

Tak, z tym zasypianiem przy dźwięku i świetle mam tak samo. Jak byłam mała i zasypiałam, tata zawsze oglądał w drugim pokoju Discovery i już nie umiem inaczej - siła przyzwyczajenia. Boję się zasypiać w ciszy.
A jak jestem chora to w ogóle boję się zasypiać - jak byłam mała, chorowałam i miałam problemy z oddychaniem, wierzyłam, że mogę się już więcej nie obudzić.

Caeles · Wysłany: Pon 21:07, 08 Mar 2010 Temat postu:

kuszumai · Wysłany: Pon 21:25, 08 Mar 2010 Temat postu:

Moim zdaniem, trzeba uważać, żeby nie nauczyć się sypiać z miśkiem.

Ale za to mam kołek drewniany (kiedyś wstawię zdjęcie) pod poduszką na: złodziei, gwałcicieli, braci, pająki (bo czytałam kiedyś, że człowiek zjada przez sen 8,5 pająka rocznie)...

Caeles · Wysłany: Pon 21:28, 08 Mar 2010 Temat postu:

Strzyga · Wysłany: Pon 21:35, 08 Mar 2010 Temat postu:

Rozwalające jest "8,5 pająka rocznie" - normalnie widzę tę samobieżną połówkę pająka... I, kuszi, o ile brat i pająk to jeszcze zrozumiałe, ale naprawdę wierzysz, że polecisz z kołkiem tłuc złodzieja, który ci do domu wlezie? Że już o gwałcicielu nie wspomnę...

I ja też mam komórkę pod poduszką.

kuszumai · Wysłany: Pon 21:41, 08 Mar 2010 Temat postu:

Gwałciciel to tak - przy okazji. Kołek jest głownie do bicia braci (żeby nikt nie pomyslał o wampirach - nic do nich nie mam).
A czemu nie? Jak wlezą to dostaną!