Nasza niekoniecznie radosna twórczość

Ellerena

Mikka - Twój geniusz mnie przeraża. Jak ja mam narysować coś człekopodobnego, to wolę już oddać białą kartkę niż próbować Razz

Hekate, cudny wierszyk, taki mhroczny:)
Coookies - chętnie poznam książkę!

A ja teraz oddam się pod Waszą szczerą ocenę za te parę słów:

Gdy…

Gdy życie płynie swoim nurtem
Gdy ludzie idą ścieżką swoją
Ja stoję pośród tej wędrówki
A moje myśli iść się boją

Gdy lat przemija coraz więcej
Gdy każde z nich jest identyczne
Ból przeszłości goni mnie nadal
I śle uśmiechy diaboliczne

Gdy śmierć zabiera mych przyjaciół
Gdy nic mi tutaj nie zostaje
Mówią, że mój czas się skończył
Upadam, lecz się nie poddaję

Korowód

Daleko, lecz bliżej niż myślisz
Tuż poza zasięgiem ręki
Znów drwiące rozpaczy dźwięki
Znów gniew radość przykrywa
Zazdrości, zawiści męki

Blisko, lecz dalej niż mylisz
Tuż poza ręki zasięgiem
Obrazów korowód cięgiem
Przed wzrokiem łzami zakrytym
Przed wspomnień smutnym zaprzęgiem

Lubię bawić się słowami, rymami. Większości nie zapisuję. Te pisałam z nudów na lekcji polskiego. I proszę o mówienie co naprawdę myślicie;)
Bo choć szczerość boli, to się przydaje, tyle zdążyłam się nauczyć.

TheTosterMaster

Pierwszy mi się podoba. Razz

Ale ja się nie bardzo znam na poezji. Czytam jej całkiem sporo, w gimnazjum produkowałam własną, grafomańską tFU!rczość, ale do eksperta jeszcze daleko. Very Happy

Strzyga

Mnie też pierwszy podoba się bardziej. Wymaga pracy, bo rytm troszeczkę siada, ale nie jest źle. Mam nadzieję, że układ rymów jest celowy, bo to czyniłoby z ciebie jedną z niewielu forumowych poetek, które pomyślały, że jest coś takiego jak forma i że jest ona w poezji dość ważna. Można się przyczepić, że temat i podejście do niego są nieco naiwne (wybacz - nie wiem ile masz lat i trochę trudno mi ustalić, czy to naiwność, czy wiek; jak miałam 14-15 lat pisałam dużo gorsze rzeczy), ale w porównaniu z tym, co nam się tu wcześniej trafiało, to proooszę... khem, chciałam powiedzieć, że wcale aż tak naiwne nie jest.
I nie wiem, czy przypadkiem nie jest to pierwszy wiersz na forum, do którego jestem tak przychylnie nastawiona.

Wijara

Aż nie śmiem zapytać, czy Strzyga moją grafomanię przeglądała, czy postanowiła po prostu nie burzyć naszych regionalnych relacji szczerą opinią Razz

A mi dla odmiany bardziej podoba się wiersz drugi- zgrabna zabawa słowami, w pierwszym strasznie mi wadzi ta nierówna sylabika... A ja jestem na tym punkcie szczególnie przewrażliwiona. Co nie zmienia faktu, że faktycznie całkiem dobry jest Smile

Aha, Strzyguś- autorka ma lat bodajże 14, więc można jej darować odrobinę naiwności, zresztą, komu się to nie zdarza Wink

Ellerena

Dziękuję więc, Strzygo, za przychylną opinię!
15 już lat;) A w pierwszym wersie mi "nurtem" zjadło, przepraszam:( Poprawiłam.
Naiwny to on tak specjalnie;) Temat sam przyszedł, jak zwykle.
A ten?

Wieczna Wędrówka

Na skrzydłach winy leciałem
W świat cieni i ucieczki
Straszne rzeczy zdziałałem
Ból granatem bez zawleczki

Biegłem przez ogień otwarty
Pociski – moje wspomnienia
Czy cel był tego warty
Utraty sensu istnienia?

Płynąłem morzem czerwonym
Wśród mew krzyczących boleśnie
Na statku z marzeń stworzonych
Uciekając znów zbyt wcześnie

Wijara

I znowuż sylabika troszeczkę siada (ale to kwestia sprawnej, drobnej poprawki), ale wiersz jaki taki mi się podoba- ma klimat i czuć emocje Smile

Ellerena

Układ sylab: 8878 Wink

Co więc radzicie zmienić w tej nieszczęsnej sylabice? Jestem otwarta na propozycje!

Wijara

Wiesz co, nie liczyłam, może to nie jest kwestia układu sylab, ale ich długości- jak się czyta to czuć że albo czegoś brakuje, albo czegoś jest za dużo Wink

W pierwszej i ostatniej strofie w ostatnim wersie jest trochę za dużo słów i są trochę naupychane w tych linijkach- wstaw sobie dla przykładu zamiast "Uciekając znów zbyt wcześnie"- "Uciekających zbyt wcześnie". Wiem, że tekst brzmi wtedy troszkę bez sensu, ale ja chcę Ci tylko dać przykład, że osiem sylab ośmiu sylabom nierówne.

Ale tak jak mówię, to są niewielkie zgrzyty, które nie psują ogólnego wrażenia i prawdopodobnie naczytałam się Baczyńskiego i Pawlikowskiej i się po prostu czepiam Smile

Strzyga

Mnie za to chyba pokonała symbolika bólu jako "granatu bez zawleczki" O.O

Wijarko, pojawiam się tak rzadko, że w ogóle nie zarejestrowałam iż wkleiłaś jakieś swoje wiersze *facepalm* (inna sprawa, że zazwyczaj ogólnie poezję na forum omijam, przy prozie się czuję bardziej uprawniona do krytyki)

Olsza

Mikka

dzięki

kużwa, jak tu zajrzałam to sama zdębiałam - daaawno już tego rysunku nie widziałam. Szkoda tylko, ze w rezultacie źle skończył.. ale to już inna sprawa. Ostatnimi czasy jakoś nie mogę się zmotywować do rysowania - chyba że po ścianach

Katarzyna

Po ścianach? Czyżby graffiti?

Mikka

Nie - przeważnie zwykłe rysunki - jak mi sie nudzi to u siebie w pokoju [mam już zamalowane 3 z 4 scian - na jednaj pnącza, na drugiej smok z ying yangiem, na trzeciej uskrzydlony ankh] ewentualnie u znajomych jak sobie cos zażyczą [już jakiś czas temu u znajomej rysowałam samotnego anioła, u kumpla ganję z napisem]

Katarzyna

Oryginalnie... Musisz mieć zabójczy pokój. Jak reagują ludzie, gdy pierwszy raz do niego wchodzą