"O Edzia wadach słów kilka"

Mikka

Sytuacja autentyczna. Przepraszam za wszelkie błędy, jest to mój pierwszy taki tekst. Mam nadzieję że rozbawi was to choć trochę, tak jak mnie.

„O Edzia wadach słów kilka – czyli co ma logika do pokemoona”

Ja i moja kumpela (zwana dla żartu „Diabeł”) weszłyśmy do Empika. Pierwsze kroki skierowałam oczywiści do półek z fantastyką. Gdy już byłam tam parę minut, nagle dotarło do mnie, że Diabeł gdzieś zniknęła.
„No cóż – pomyślałam –nawet nie warto zgadywać gdzie jest”. Westchnęłam z niesmakiem i wróciłam do przeglądania „wartościowej” (  ) literatury.
Po jakiś 20 minutach doszłam do wniosku, że chyba czas się zbierać, jeśli mamy zdążyć na umówione spotkanie. A skoro Empik nie ma na składzie „Siewcy Wiatru” to tego akurat dnia nic tam nie kupię.
Ruszyłam pomiędzy półkami rozglądając się za Diabłem. Jak się można było spodziewać znalazłam ją z nosem w „Przed świtem”. Nawet nie zauważyła że podeszłam.
- wiesz, to jest żałosne – zagadnęłam opierając się lekko ramieniem o jedną z półek.
Niechętnie oderwała się od książki i rzuciła mi nieprzychylne spojrzenie.
- znów zaczynasz?
- a sama tego nie widzisz? Ostatnim razem 10 minut odrywałam Cię od plakatu z Edziem…
- Żebym ja Tobie nie zaczęła wypominać reakcji na widok faceta z „Kości”
- mea culpa – uderzyłam się w pierś z szerokim uśmiechem – kocham gościa niezmiennie od 10 lat… Nic nie poradzę. Ale ta obsesja z Edziem to już choroba.
Rzuciła mi kolejne złe spojrzenie i znów zatopiła się w lekturze.
- nie no, teraz mówię serio – rzuciłam. Zero reakcji – Możesz mi chociaż powiedzieć w czym ten… ekhem… gość jest taki super? - Nadal nic.
- ech, co ja z Tobą mam – westchnęłam z rezygnacją – posłuchaj, rozbierzmy to na części logicznie…
- Ty i ta twoja logika – mruknęła niechętnie
Nie zareagowałam na zaczepkę.
- Ale weź rozpatrzmy to obiektywnie…
W końcu spojrzała na mnie z jako takim zainteresowaniem.
- obiektywnie? A potrafisz?
- Nie no teraz to mnie zraniłaś. Zraniłaś na wskroś – znów uśmiechnęłam się szeroko.
- No dobrze, dawaj.
- A więc… – strzeliłam kostkami palców, jakbym przygotowała się do bójki - … Edward, stusiedemnastoletni wampir, który nijak przez te dodatkowe sto lat nie poleciał do przodu jeśli chodzi o rozwój emocjonalny… to raz. – wyprostowałam jeden palec – dalej jest dwa – drugi palec – według książki „straszliwie” urodziwy, chociaż mnie na przykład nijak urokliwa nie wydaje się blada cera czy cienie po oczami, a nie pamiętam żeby było chociaż słowo o jakiejś muskulaturze. Co prawda parę razy jest użyte określenie że wygląda jak „młody bóg”, czy jakoś tak, ale nie wydaje mi się, że odnosi się to do jego postury, biorąc pod uwagę, że został przemieniony, gdy chorował na jakąś paskudną chorobę – uśmiechnęłam się kpiąco i uniosłam jedną brew – bądź co bądź, choroba dobrze na sylwetkę nie wpływa.
- następnie trzeba by popatrzeć na tę jego lodowatość – trzeci palec – wyobraź sobie, mieszkasz na cholernym zadupiu, gdzie wójt zwija asfalt po północy, a psy dupami szczekają – znów uśmiech – przez większość czasu panuje paskudna pogoda, a ty masz faceta jeśli do którego się przytulisz, jest to równoznaczne z przytulaniem lodówki, lub wręcz z wejściem do niej. Naprawdę nie wiem jak dla Ciebie, ale mnie ta opcja się za sympatyczna nie wydaje.
- ej, w tym momencie to się po prostu czepiasz – rzuciła mi obrażone spojrzenie – poświęcić…
- Diabeł, bądź realistką. To już nie jest poświęcenie, a masochizm. Nie ma co, facet idealny dla Emo.
Znów złe spojrzenie. Odłożyła książkę na półkę, poświęcając mi całą uwagę.
- no więc, brnąc dalej – kolejny palec – Jadddd – syknęłam niemal wiernie naśladując węża – ble…. Sama pomyśl, całować się z gościem, któremu w każdej chwili może z, brzydko mówiąc, ryja pocieknąć niewiadomej konsystencji ciecz, mnie się to wydaje po prostu obrzydliwe. To prawie tak jakby facet sikał ustami… - skrzywiła się z obrzydzeniem - … sama widzisz, i gdzie tu zalety….
Przerwałam bo nagle za mną rozległo się ciche klaskanie. Obejrzałam się zdumiona i zobaczyłam dziewczynę około w moim wieku, która uśmiechnęła się do mnie niema z zachwytem.
- w końcu jakaś normalna – powiedziała, po czym przeszła obok nas posyłając mi uśmiech i skierowała się w stronę kasy.
Zrobiło mi się głupio że ktoś nieznajomy słuchał mojej tyrady.
- Dobra, Diabeł, zmykamy. W końcu twój brat się zniecierpliwi i będziemy wracały do domu autobusem – z całkiem obojętną minom ruszyłam do wyjścia.
Gdy już znalazłam się niemal przy wyjściu z centrum handlowego, zauważyłam że idę sama. Westchnęłam z irytacją i się wróciłam. Znalazłam ją przy wyjściu z Empika, oglądała jakąś gazetę.
- idziesz?
- już, tu na okładce jest Edward
Aż mnie wryło ze złości. Po chwili tchnęło mnie bliżej nieokreślone wspomnienie. Diabeł w końcu ruszyła w moim kierunku. Obróciłam się w stronę wyjścia i nagle sobie przypomniałam.
- Wiesz wiedziałam że jest na okładce.. – rzuciłam jej przez ramię spojrzenie pełne kpiny – ostatnio na forum Lady R lub Strzyga mówiły, że specjalnie dlatego ją ostatnio kupiły… – zauważyłam na jej twarzy triumfalny uśmiech. Ruszłam przed siebie, zostawiając ją w tyle -… i urządziły mu piękny stos!
Nagrodziło mnie wściekłe warknięcie..

Strzyga

Mikkuś, to jest prześliczne XD

Mikka

Wiesz... ale ona tego nie wiedziała, a zabrzmiało elegancko i odpowiednio do sytuacji Very Happy

Strzyga

No domyśliłam się Wink

Miriam

kuszumai

Świetne.

Podziwiam. I gratuluje "krucjaty" antyedziowej. Smile

alicee

Mikka, jesteś wielka Very Happy

Bardzo fajnie mi się to czytał. I wyobrażało Wink

mantykora

Gratulacje! w końcu jakaś normalna. Ale swoją drogą dałybyście już spokój Edwardowi. Ja do niego nic nie mam, tylko do jego chorych fanek.

Strzyga

Ale my nie lubimy również samego Edzia, nie tylko jego fanek.

kuszumai

Gdyby nie Eduardo to fanki były by normalne. To wszystko przez niego!

alicee

Ale z drugiej strony, dobrze, że jest Eduardo - inaczej poke szukałyby innego obiektu uwielbienia i NIE-DAJ-BORZE dokopałyby się do Rollearrena...

Koszałek

Na forum mnie lata świetlne nikt nie widział, i nie wiem czy w ogóle mam prawo wchodzić, co mówić o jakiejkolwiek krytyce.
No, ale sama bym się zdziwiła, jakbym nie skrytykowała Very Happy

Zaznaczam, ze tekst uważam za świetny. I zgadzam się calkowicie. Męskich Mary Sue nie potrzebuje mam House'a.
Tylko...

Mikka

Zawsze pocieszające że tylko tyle błędów znalazłaś Very Happy

Koszałek

Pocieszające, bo to prawie błędy nie są. Najwyżej błędziądka Smile

jasminne

Edzio to Chuck Norris na miarę XXI wieku. Można tak o nim bez końca... ehhh