Klasyka, czyli co przeczytać warto :)

Wijara · Wysłany: Śro 23:39, 31 Mar 2010 Temat postu:

Klasyka to to raczej nie jest, ale polecam "Podatek" i "Załatwiaczkę" Mileny Wójtowicz oraz "Jesienne ognie" Walerii Komarowej. Czyta się szybko, lekko i zabawnie- jak to zwykle bywa przy Fabryce Słów.
Gdy słyszę hasło "klasyki fantasy" od razu nasuwa mi się Władca Pierścieni i Eragon, przez które... nie przebrnęłam Rolling Eyes

Byłam coś koło 5 klasy szkoły podstawowej i zniechęciłam się po kilku pierwszych stronach w obydwu wypadkach. Może kiedyś nadejdzie czas bym sięgnąć po nie powtórnie, ale stylu Tolkiena nie trawię i chyba, co by się nie działo, nie zacznę.
Kolejna pozycja godna uwagi: "Mort" Pratchetta. W kolejce na stosiku książek do przeczytania czeka "Zimistrz"- opis zachęca, ale wnętrze jeszcze dziewiczo nieruszone moim nieprzychylnym okiem Rolling Eyes

kuszumai · Wysłany: Śro 23:43, 31 Mar 2010 Temat postu:

"Jesienne ognie"? Dla mnie były nudne, bez ładu i składu.

Wijara · Wysłany: Śro 23:49, 31 Mar 2010 Temat postu:

A widzisz, a ja przeczytałam je dwukrotnie, jednym tchem. Co prawda pomysł baaaaardzo banalny, styl też nic wybitnego, ale jakiśtam urok mają i czyta się je bardzo przyjemnie. Dla mnie to wszystko było logicznym ciągiem wydarzeń, więc nie wiem gdzie tutaj jest brak "ładu i składu" Rolling Eyes

Ale ile osób, tylko gustów- jak zwykle.

Strzyga

"Eragon" to ZUOOOOOO XD
Też przez "Jesienne ognie" nie przebrnęłam. Jakoś trochę zbyt banalne i czytałam to tak wolno, że zdążyłam zapomnieć, co było w poprzednim rozdziale, jak siadałam do następnego, a to mi się rzadko zdarza. Ale jest to jedna z tych książek, które czasem, jak potrzebuję bardzo mało ambitnej lektury otwieram gdzie bądź i czytam kilkadziesiąt stron. Taki odpowiednik obejrzenia 378 odcinka serialu bez znajomości poprzednich - bawi jeszcze bardziej Smile

No i usilnie wierzę w to, że każdy zdoła przeczytać Tolkiena. Może nie teraz, może kiedyś, w przyszłości. Ale każdy.

Wijara

Ja właśnie w takim celu czytałam "Jesienne ognie"- w ramach lektury mało ambitnej, jeśli nie odmóżdżającej, wakacyjnej, niewysiłkowej Wink

Możliwe, że do Tolkiena się po prostu zraziłam- ale jak można czytać z zainteresowaniem 5-tą stronę opisu przyrody? Rolling Eyes

Strzyga

Ojej, no można Rolling Eyes

A jak ktoś nie lubi, to można przerzucić.

Wijara

Niby tak, ale zawsze wtedy mam wrażenie, że coś mnie ominęło. Wiem, jestem nieznośna Smile

alicee

A ja kocham Jesienne Ognie. (Kupiłam je sobie nawet. Takie epicko zdezelowane, bo używane.) Niby żaden bohater mnie nie zachwycił, niby temat, jak piszecie, oryginalnością nie powalał, ale jednak... jednak coś w nich było takiego, że stoją teraz na honorowej półeczce obok Kossakowskiej, Pilipiuka, Piekary i paru innych świętości. Tam, gdzie stałby Sapkowski, gdybym go miała - ale nie mam, bo mój brat niedobry kupił sobie wszystkie książki o wiedźminie, a przecież bez sensu, żeby po dwa razy wszystko w domu było Evil or Very Mad

Z tej samej przyczyny nie mam też Tolkiena - tatuś go posiada.
No właśnie, Tolkien. Dobrze się chyba stało, że przeczytałam go już dobrych parę lat temu, wtedy, kiedy potrafiłam z szerokim uśmiechem przebrnąć przez każdy, najmozolniejszy nawet opis. I wcale mnie to nie nudziło. Nie wiem, jakby mi teraz przyszło go przeczytać (po raz trzeci), może trochę bym się zmęczyła, może nie. Ale i tak zawsze będę kochać WP i Hobbita. Choćby dlatego, że były to jedne z pierwszych książek fantasy, po jakie sięgnęłam. A poza ty to arcydzieło.
Co do Eragona - popieram. Gniot jak się patrzy. Nie, do klasyki bym go nie zaliczyła, chyba że w kategorii - "Patrzcie, dzieci, to jest takie coś jak opka blogaskowe, tylko że z jakichś przyczyn wydali to-to na papierze". Mętne, smętne, pełne bezkrwawych bitew, zdechłych bohaterów i zjełczałego seksu. Zmiksowana zgapka z Tolkiena.
Czynnik, dla którego przeczytałam wszystkie części i przeczytam kolejne, jeśli się ukażą - Murtagh.

Kuku_xumusu

Wijara

Hmm, z tym Władcą to było tak, że jak dorwałam się do półek mojego taty podczas jakiejś długiej choroby (poczynając od Wiedźmina, w, o zgrozo, klasie czwartej- ale się podobał, podobał), to się nie oderwałam już. Więc jeszcze w podstawówce brnęłam przez Wiedźmina, Władcę, Wędrowycza... Very Happy

Kuku_xumusu, Eragona podałam jako przykład popolarnej fantastyki (kto by nie znał Eragona?). Sama, podkreślam, też nie jestem jego fanką, nudził mnie niemołosiernie.
Obecnie jestem w połowie "Toy Wars" Ziemiańskiego- całkiem niezłe, jak się człowiek przyzwyczai do mocno zakrapanego bluźnierstwami języka najemników Wink

Caeles

JA z wielką przyjemnością czasami sięgam po raz kolejny po książki Mercedes Lackey.
Pisarka ma bardzo rozbudowany świat, i wydała kilkanaście serii, wiele powiązanych ze sobą.
Pisze o gryfach, magach, miłości, wojnie i wielu innych rzeczach.
Natrafiłam na nią, gdy miałam jakieś 12-13 lat (Zaczęłam od serii Trylogia heroldów), i od tamtej pory kompletuje powoli jej bibliografię.
Piękna, chwilami liryczna seria, bardzo dobrze napisana.

kuszumai

Znowu Murtagh? Very Happy

Kompleks Eragorna: każdy rozdział kończy się zemdleniem. (cholera, tak się naczytałam, że automatycznie piszę: w obmorok)

Caeles

A ja się bez bicia przyznam- nie czytałam "Eragorna". Miałam kiedyś, nawet mam na półce 2 tomy tej serii.... Ale jakoś mi się do tej pory nie poskładało by sięgnąć .. ;P Zawsze było coś innego i coś...
Może trza by kiedyś nadrobić ;p

Sanguina

Ja czytałam i... Caeles nie żałuj! Nie warto tracić cennego czasu na coś takiego. Wink

alicee

Caeles, nie czytaj tego. Raczej nie warto.

Znam masę osób, które czytają fantasy, a po pana Paoliniego nie sięgnęły. Nie znam nikogo, kto by się nim zachwycał. Naprawdę nie ma czym (except Murtagh Murtagh Murtagh Twisted Evil

)