Atak Kłów i Pazurów!!!! CZyli co was najbardziej wkurza :D

Wijara

Biedny Strzygulec Sad

Łączę się z Tobą w bólu- też wypluwam płuca (i jestem na dwóch antybiotykach, bo się lekarka nie mogła zdeycdować, co mi jest. Jeden jest na rzeżączkę, a drugi na grzybicę Shocked

A ja mam gorączkę, kaszel i katar...), choć internet idzie w ruch, gdy tylko nieco lepiej się poczuję- i chyba zabiorę się za 3 sezon Skinsów, bo książek mi tu z leksza brak. Tak sobie myślę, że wypadałoby też zacząć uzupełniać zeszyty, ale istnieje wielka pokusa, że może się pozbiera do piątku, to przysiądę w sobotę... Rolling Eyes

U mnie z sytuacją rodzinną też nienajlepiej, ale wiecie co? Nie mam siły się tym przejmować. Że od stycznia zostajemy prawdopodobnie bez środków do życia (rodzice likwidują firmę), a że są po 40, kwalifikacje zawodowe dość kiepskie (bo co może nauczyciel, który od 16 lat nie pracował w zawodzie? mają jakieś studia podyplomowe co prawda, ale to nic wielkiego), to cud, jeżeli w ogóle sobie znajdą jakąś pracę. I nawet, gdyby już było bardzo bardzo źle, nie ma nawet szans, żeby ojciec wyjechał za granicę, na jakąś platformę wiertniczą, cokolwiek- bo ma rozwalony kręgosłup i nie jest zdolny do większej pracy fizycznej. Tak więc, czarna dupa. I jeszcze przypomnę, że moi rodzice raczej nie są przykładem zgodnego, kochającego się małżeństwa- nawet, gdy jest dobrze.

Miriam

*tuli małe pomarańczowe z kurwikami * Nie dołuj, nie dołuj. Będzie dobrze. Może twoi rodzice mają w zanadrzu jakiś plan, może jakąś nową firmę założą, nowy biznes? Do stycznia jest czas. Nie będzie źle. Mieszkasz w dużym mieście, praca się znajdzie. Może dalsza rodzina ma znajomości, ktoś szuka z ich znajomych pracowników...
Panikować zaczniemy w grudniu na razie spokojnie, spokojnie...

Villka

Spokojnie dziewczęta... na razie bez paniki... Smile

Ech...

Spokojnie wijaro - praca zawsze się znajdzie.
Miriam zresztą powiedziała wsio Smile

Taka podpowiedź z "mojego, rodzinnego doświadczenia" - jeżeli chodzi o prace na zachodzie Europy to jest jedna dziedzina, która jest ciężką harówką, ale można ja wykonywać nawet z niestabilnym kręgosłupem: kierowca ciężarówki. Około pięć tysięcy za jeden kurs w Anglii.
Oczywiście to taka moją pierwsza myśl dotycząca łatwej pracy na zachodzie. Rolling Eyes

Strzygowy problem mogę tutaj wkleić i wcale nie był niecenzuralny Wink

, jeno naładowany emocjami.

mroczna88

Prawdę mówiąc niewiele było w tym winy Strzygi, przynajmniej tak mi się ta historia widzi. Także się nie dołuj Smile

Na niektórych ludzi nic nie poradzisz...

Miriam

Ojcowie, kutwa Evil or Very Mad

Ale ty chyba Strzygulcu nie obwiniasz się o tę ich kłótni, co? Bo nie ma takiej potrzeby. Widocznie twój ojciec miał nieodpartą ochotę pokrzyczeć na kogoś i szukał byle jakiego pretekstu. Nie mnie to oceniać, bo ani w temacie zbytnio nie jestem ani nie znam twoich rodziców. Ale wątpię, żebyś zrobiła coś na tyle głupiego, żeby o wszystko posądzać ciebie. Mamą też się nie przejmuj. Myślę, tzn mam nadzieję że miała po prostu jeden z tych dni, w którym wszystko za bardzo się do siebie brała. Na pewno też mieliście taki dzień, w którym wystarczyło że ktoś na was źle spojrzał albo coś powiedział nie tak, to wy się smuciliście i dołowaliście.

Wijara

Strzyguś, po prostu niedomówienie... Szkoda, że wyniknęło z tego co wyniknęło, ale nie ma w tym Twojej winy. Ojciec zestresowany, może coś mu nie poszło w pracy, jest zmęczony, to i skłonny do kłótni... Sprawa się odleży i będzie dobrze, zobaczysz. Tulim mocno i trzymam kciuki :*

Strzyga

Wijara

Strzyga

Kurwa mać. Kocham mojego dziadka i doceniam, że przyniósł mi obiad, ale przy okazji poprosił, żebym pomogła mu z komórką. Do tego też nic nie mam - niemniej, zdążyłam włączyć Megavideo - i limitowane minuty lecą... Evil or Very Mad

Strzyga

Chyba mam jakiś Dzień Dzikiego Wkurwu, bo wściekłam się po raz kolejny. A technicznie rzecz biorąc, dostałam ataku mocno histerycznego śmiechu - bo okazało się, że łatwiej znaleźć przez gugla grupę fanów serialu na fejsbuku niż drugi sezon online.

Optymistka^^

*przutula Strzygę i Dyńkę*
Odnoszę wrażenie, że problemy w szkole są niczym wobec tych w domu. A rodzice są zdolni przebić nawet maturę.
Będzie dobrze. Musi być!

Koszmarnie cieszę się, że miałam dzisiaj tak wykańczający trening, bo inaczej naprawdę kogoś bym zabiła.
Mieliśmy przyjść na drugą lekcję, więc stwierdziłam, że rano spokojnie pójdę sobie na pocztę, kupię znaczki i wyślę pracę na konkurs. Na poczcie chciałam wziąć numerek, ale na samej górze był wielki napis, że "Znaczki można kupić w każdej kasie", a poza tym działało jedno okienko (na dwanaście...), w całym pomieszczeniu był tylko jeden facet, więc w końcu go nie wzięłam. Kulturalnie stanęłam za jakimś panem, który awanturował się przy okienku z facetem po drugiej stronie. Pierwszy twierdził, że w firmie powiedzieli mu, że na poczcie mają podstemplować jakiś papier, za to ten drugi wrzeszczał, że jest dokładnie na odwrót i że to w firmie mają obowiązek stemplowania tego. Po piętnastu minutach byli dokładnie w tym samym miejscu, aż w końcu facet się wściekł i poszedł. Podchodzę do tego okienka, a na to przede mnie wpycha się jakaś stara baba, która przyszła minutę wcześniej i oznajmia, że "ona ma numerek i teraz jej kolej". Mówię jej, że przecież stoję tutaj od dwudziestu minut w kolejce i chcę kupić wyłącznie znaczek, a ona nic. Zupełnie mnie olała, wepchnęła się a facet w okienku, który dobrze widział, że tu stoję, bo się na mnie patrzył już wcześniej, oznajmia z drwiącym usmiechem, że "przecież trzeba było sobie wziąć numerek". Cholera mnie ogarnęła taka, że wybiegłam z poczty trzaskając z całej siły drzwiami i wrzeszcząc coś tam na temat chorego kraju w którym żyjemy i nienormalnych ludzi. Confused

Strzyga

Oj, tak, poczty osiedlowe potrafią wkurwić, znam to. Zresztą to samo dotyczy wszelkich urzędów i siedliszczy biurokracji.

mroczna88

To jeśli już wkurwiamy się na sprawy rodzinne, to i ja się pożalę, że jak tak dalej pójdzie, to zostanę rozwódką. Chrzani mi się w małżeństwie od kiedy mała się urodziła, mąż zaczyna mnie kontrolować i obrażać... Nie wiem, mam wrażenie, że kompletnie nie znam tego faceta... Sad

alicee

Kurczę, coś dla nikogo to nie jest dobry początek jesieni Sad

Wijara, Strzyga, wam już chyba wszystkie pociechliwe rzeczy powiedziały dziewczyny, więc ja was tylko ściskam mocno i przesyłam kabelkiem internetowym gorącą czekoladę. Wiem, że to banalnie brzmi, ale będzie dobrze... Nie warto się przejmować sprawami, na które nie ma się wpływu, po prostu zdrowia szkoda.

Optymistko, niestety, świat pełen jest chamstwa... A wszelakie urzędasy i jakieś takie baby w nim królują. Confused

A ja z kolei jadę chora na tą pieprzoną integracją. I krew mnie zalewa Evil or Very Mad

Nie wiem, co mi jest - nie pójdę przecież do lekarza, żeby mi czasem nie kazał zostać w domu. Może to i cholernie głupie i dziecinne, ale no way. ZAWSZE jestem chora podczas wycieczek, fajniejszych imprez czy czegokolwiek takiego, po prostu ZAWSZE. Wkurwia mnie to jak diabli. Evil or Very Mad

A teraz jest naprawdę kiepsko. Wracając do domu dopchałam się jakoś to miejsca siedzącego w tramwaju, wyciągnęłam zmiętą chusteczkę i smarkałam w nią smętnie, zwiesiwszy głowę. Musiałam prezentować się zaiste strasznie, skoro żadna z wszechobecnych babć nie zaczęła mnie opieprzać, że jej miejsca nie ustąpię (sic!). Gorzej, że miałam z tej przyczyny wyrzuty sumienia, ale chyba autentycznie bym nie ustała 35 minut. Jest mi niedobrze* i mam gorączką, zdaje mi się. Co prawda boję się sięgnąć po termometr, ale pokonując pieszo ostatni fragment drogi, złapałam się nagle na głośnym śpiewaniu piosenki "pieski małe dwa" na jakąś pogrzebową nutę i nie byłam w stanie odpowiedzieć sobie na pytanie, czemu to robię. Ani w którym momencie zaczęłam. Przestać zresztą też nie umiałam jakoś. Potem prawie władowałam się pod ciężarówkę (dlaczego te zarazy muszą skręcać z Zakopianki akurat na MOJEJ drodze do domu? ). Co było dla mnie o tyle traumatyczne, że (aż mi wstyd... Embarassed

) mam jakąś tirofobię Shocked

Nienawidzę, kiedy jakieś pojazdy z tych wielgachnych przejeżdżają zbyt blisko mnie. Kiedyś nocą mijał mnie kombajn na polnej drodze. Czujecie? KOMBAJN *zaciska oczy z przerażenia*
(Wiecie, ja nadal mam ta gorączkę i bredzę dosyć Rolling Eyes

)

*Jest mi niedobrze jak zawsze, kiedy jestem chora. Po prostu nie mam co jeść Sad

Jest mi słabo, nie zjadłam drugiego śniadania ani obiadu, wszystko budzi we mnie odruch wymiotny - wszystko, poza owocami. Ale wtrążoliłam już wszystkie, które były w domu Sad

Nie mogę nawet wody pić, bo po niej też mi jest niedobrze. Po prostu mogiła. I jeszcze ćpam te wszystkie leki, po których jeszcze bardziej mam ochotę się wyrzygać, a już zwłaszcza po musującym Calcium (takim pomarańczowym). JEEZ, jak ja nienawidzę wapna Shocked

Ech, mam świadomość, że moje smutki są błahe i w przeciwieństwie do waszych, za parę dni przeminą, ale też się musiałam wyżalić Sad

A jakby któraś z was miała jakieś domowe sposoby na "zarazę", inne niż tradycyjne (czyli nie czosnek czy herbata z miodem i cytryną Wink

), to ja bym je bardzo chętnie poznała Sad