Rozważania Feministyczne (O naturze mężczyzn)

Neit

Mało ładnych blondynów niestety, ale się trafiają takie ciacha, że człowiek ślinotoku dostaje Very Happy

Lenistycznego blondynka poproszę Very Happy

Chociaż w sumie ja to sobie tylko popatrzeć mogę Very Happy

Wijara

A ja mimo wszystko obstawiałabym wersję ulepszoną- włosy nie do ramion, a tylko lekko długawe, i nie złocisty, a blady dość (wrodzona niechęć do opalenizny).
Ale fakt, jasny blondyn to takie zjawisko, że albo odwracasz głowę niemal z niesmakiem, albo... no Wink

Neit

Oj, ja wolę takich z krótkimi włosami Very Happy

Mój mąż to wygląda jak by pod kosiarkę wpadł takie króciutkie włoski ma Very Happy

Ja mam długie (nawet jasne bardzo) to wystarczy Very Happy

Wijara

W zasadzie- co komu pasuje, tak jak niektórym kobietom grzywka czy cieniowanie leży, tak i facet nie każdy dobrze będzie we wszystkim wyglądał Wink

Neit

Długość włosów to akurat najmniejszy problem, zawsze można delikwenta dopaść z nożyczkami i mu te kudły ciachnąć, bądź nakazać zapuszczanie. Ważne żeby typ urody był odpowiedni to naszego gustu Very Happy

Wijara

Ano, a z tym cokolwiek ciężko, przynajmniej w moich kręgach Wink

Aduu

Nie jesteś sama. W moich też nie ma na czym oka zawiesić ...

Zelka

A u mnie uciekać gdzie popadnie Very Happy

Choć szkołę mamy razem z liceum to czasem i maślane oczka się zdarzają... Very Happy

Ale te najpiękniejsze egzemplarze i tak zajęte Rolling Eyes

Wijara

Zelka

Pewnie rezerwacje robią

Jak ci się *imię* znudzi to przekaż go
-
-
-

I tak po kolei chłopak leci z rąk do łap Laughing

Villka

Dzisiaj... poczułam się dyskryminowana...

Wyobraźcie sobie: wchodzę -nieświadomie - do grupy osób o innej orientacji seksualnej. Precyzyjniej: pośród przyjaźnie wyglądających, pogodnych i jak (większość ludzi z mojego kierunku) ekstrawagancko ubranych chłopaków. Nie zadawałam sobie sprawy z tego, że są gejami, a nawet gdybym sobie zdawała nie zmieniłoby to zupełnie mojego zachowania wobec nich.

Nie myślę też stereotypowo, jak większość pro-homo dziewczyn, które marzą o przyjacielu-geju, a które widząc owego geja piszczą ze szczęścia i starają się go za wszelką cenę uczynić swoim przyjacielem (czytaj: zadręczają go Razz

).

Nie, po prostu: musiałam dokończyć rysunek, a nie miałam ołówka. Oni akurat rysowali zaopatrzeni w cały potrzebny sprzęt. Zagadałam ("Hej, macie zbędny B3?"), przysiadłam się obok, wyciągnęłam szkicownik i zaczęłam bazgrolić. Oni też bazgrolili. Rozmowa się wywiązała, było miło, panowie mówili o świadomym śnieniu. Temat ciekawy.

Skończyło się na wymianie opowieści sennych. Ten pływał w jeziorze księżycowym, tamten polował w dżungli na uciekające szynki i oliwki, ja opowiadałam o duchu, który najprawdopodobniej nawiedza podczas snu moje mieszkanie (dłuższa historia) i nagle jeden z chłopaków, tleniony blondyn w bardzo gotyckich spodniach, który mnie cały czas ignorował (nie zauważyłam, aż do tego momentu...) smutno żali się, że zasypiając wyobrażał sobie swojego idola, piosenkarza, nago. Z nostalgią opisywał wygląd penisa piosenkarza.
Nie byłam pewna, czy koleś się nabija dopóki inny kolega (w czerwonych szelkach i meloniku) nie dodał -całkiem poważnie - z podobną dozą tęsknoty w głosie "Oj tak, ten facet to prawdziwy bóg... Chciałbym kiedyś poznać kogoś w połowie tak zajebistego, jak on."

W tym momencie już wiedziałam, że przynajmniej tych dwóch chłopaków jest homo, ale jak mówiłam: nie wzruszyło mnie to zupełnie.
W tym czasie blondyn kontynuował opowieść: po tych pięknych fantazjach przyszedł sen w którym - o zgrozo- śniła mu się kobieta. Była wysoka, smukła, naga, miała piersi i tyłek... Blondyn mówił to z prawdziwym wstrętem, a jego koledzy się krzywili.

Poczułam się... eeee.... zatkało mnie... O.o

W śnie o kobiecie pojawiła się druga kobieta, która odcięła łeb tej pierwszej i obydwie (jedna z głową, druga bez) zaczęły się wić po podłodze w stronę świadomie śniącego blondyna, który próbowała się wydostać, ale nie mógł.

Wszyscy ze zgrozą - i fascynacją - słuchali tego strasznego koszmaru.
Za chwilę zaczęli się udzielać jeden po drugim: "Tak, też kiedyś miałem taki popieprzony sen... Śniło mi się, że kocham się z kobietą, na łodzi w Wenecji. No wiecie, że mi się to podoba. Obudziłem się z krzykiem."

Generalnie kolesie czuli się bardzo swobodnie w tej rozmowie, nie byli spięci, ani sztuczni.

Ale ja poczułam się... Zrozumiałam, że ja ich brzydzę!

To jest cholerna, pieprzona ironia i dyskryminacja!

Oddałam ołówek, podziękowałam oburzonym, wściekłym głosem i poszłam sobie.

Teraz zastanawiam się czy przypadkiem nie pomyśleli, że się ich przestraszyłam?

alicee

Się będę powtarzać - bo takie rzeczy, Vill, to się tylko tobie przytrafiają... Razz

Dyskryminacją bym tego nie nazwała, bo to jednak troszkę... troszkę insza inszość. I chyba od owej dyskryminacji gorsza w sumie. Bo tam, nie uznawanie praw kobiet, ich lekceważenie, umniejszanie znaczenia - złe, paskudne rzeczy. Takie okazywanie obrzydzenia i nienawiści to, hm, no bardziej rasizm przypomina. Jakkolwiek głupio to nie brzmi.

Może ci panowie sami się ciebie przestraszyli, i taką zastosowali taktykę obronną? Swoją szosą, trzeba mieć nieźle nasrane w głowie, żeby będąc gejem czy lesbijką w ten sposób traktować tą "niepotrzebną" płeć - ciekawość, czy do swoich matek ci chłopcy również czują taką odrazę. Jeśli tak, to smutny ich żywot. A jeśli nie, to głupi, bo sprzeczny.

Tak czy tak, ty się absolutnie nie przejmuj, co oni o tobie pomyśleli! Ich sprawa. Nic im złego nie zrobiłaś, to oni zachowali się po świrowsku.

Strzyga

[egocentryczna dygresja mode: on]
Stanowczo powinnam sobie wytapetować pokój stwierdzeniem św. Tomasza z Akwinu "Boże, zachowaj mnie od zgubnego mniemania, że muszę coś powiedzieć zawsze i na każdy temat" - nie lubię gościa, ale tutaj ma rację... No ale trudno, i tak się wypowiem...[/egocentryczna dygresja mode: off]

Mam pewien problem. Bo osoba hetero to jeszcze może sobie zrobić symulację metodą upside-down box stosowaną w fanfikach i wyobrazić, jakby to było, gdyby było całkiem-zupełnie-kompletnie na odwrót. U mnie będzie ciężko, bo całkiem-zupełnie-kompletnie na odwrót oznaczałoby, że zamiast dziewczyn i chłopców podobają mi się chłopcy i dziewczyny, co chyba nie robi specjalnej różnicy...
Spróbuję więc zastosować dosyć kulawą analogię - jakby mi się śniło, że podoba mi się seks z kimś, kto na żywo nie podoba mi się totalnie i od kogo mnie odrzuca, to też bym się obudziła z krzykiem.
I dlaczego zaraz muszą się ciebie brzydzić, Vill?! W kontekście erotycznym się brzydzą, nie w kontekście osobowym. W EROTYCZNYM. Tam nie było żadnych pojazdów a' propos niedoborów intelektualnych czy charakterologicznych u kobiet, była tylko kwestia seksu. W kwestii seksu kobieta rzeczywiście nie przedstawia dla geja najmniejszej wartości z braku pewnych części, za to może brzydzić nadmiarem innych.
Nie mów mi, że nie znasz osób z którymi możesz pogadać i wszystko jest ok, ale na myśl o pójściu z nimi do łózka cię otrzącha, że mujeju, przenigdy i lepiej sobie w łeb z miejsca strzelić. Bo ja znam takich osób multum. Nie w teorii - konkretnych osób. O, natenczas przeprowadziłam właśnie eksperyment myślowy, wyobraziłam sobie. Otrzącha mnie, że nie wiem. No kurwa, obudziłabym się z krzykiem takim, że pół osiedla bym postawiła na nogi.

Przykro mi, ale jakbym na to nie spojrzała - to nie siedzi nawet blisko dyskryminacji. Dyskryminacją by było, gdyby ci nie pożyczyli ołówka, bo jesteś kobietą, więc im ten ołówek obrzydzisz. Gdyby się od ciebie odsunęli albo poprosili, żebyś sobie poszła. Usiadłaś i - było nie było - podczepiłaś się do ich rozmowy, do której, cholera, mieli prawo. Może mogli z tą rozmową poczekać z uwagi na twoją obecność, ale to bardziej zahacza o zwykłą niedelikatność niż o dyskryminację.

A poza wszystkim myślę, że to rzeczywiście po prostu męska natura. Skoro stricte-hetero-facet najbardziej na świecie boi się geja i to nawet nie geja z zewnątrz, ale swojego wewnętrznego geja, który kiedyś może wyleźć, to pewnie stricte-homo-facet najbardziej się boi tego, że może mu się jednak kobieta spodobać. Mechanizm obronny i tyle. Wyśmianie i obrzydzenie to zawsze mechanizm obronny, chroniący przed tym, czego się boimy w nas samych.
Myślę, że to musi być dosyć trudne dla zdeklarowanych homo, kiedy im się pojawi w pobliżu jakieś widmo heteroseksualności. Bo oni już pewnie mają za sobą wojny z rodziną, utratę części znajomych, już przeboleli ten ostracyzm społeczny związany z inną orientacją, już sobie znaleźli nowe środowisko z którym się zgrali (albo i nie, ale wtedy przyzwyczaili się do pewnej samotności) - już są ze sobą pogodzeni, a często nawet całkiem szczęśliwi. I teraz pojawia ci się widmo wahania. Znów huśtawka, znów zmiany, znów przewartościowywanie wszystkiego. Troszkę horror. Jakbym była lesbijką i pomyślała, że jakiś facet mi się podoba (albo moja podświadomość by mi to wrzuciła do snu), to też bym spanikowała, że nie daj Bogini, jednak się zwiążę z facetem, wyjdę za mąż, urodzę dziecko i cała rodzina i wszyscy hetero znajomi będą mi truli, że wystarczyło spotkać odpowiedniego faceta, (często jeszcze w mniej cenzuralnej wersji: faceta, który odpowiednio przerżnął i pokazał, co tracisz) i się "nawróciłam". Masakra jakaś. Też bym chodziła na około i mówiła wszystkim, a samej sobie w szczególności, że faceci to obrzydliwe, tępe chuje, bo bym się bała. Cholera wie, może ja się za tym magicznym "bi" zwyczajnie chowam - bo faceci są ok, ale tak jednak coś jakoś nie do końca. (Boję się facetów. Kobiet nie.) Ale jak mówię "bi", to wszyscy zakładają, że mi minie (co jest wkurwiające, ale do wytrzymania), tata liczy, że jednak kiedyś się rozmnożę i będzie mógł wnuczęta bawić, a mama robi trochę mniejsze awantury niż pewnie by robiła.

I nie żeby coś, ale jakby mi się przyśniła wijąca się kobieta bez głowy, to też bym chciała spieprzać. Nawet jakby była "wysoka, smukła, naga, miała piersi i tyłek" - no sorry Winnetou, ale brak głowy i wicie się robi swoje, pomimo nagości, piersi i tyłka.

Rodzice to IMO zły przykład. Na ciała rodziców się nie patrzy w kontekście erotycznym. A przynajmniej się nie powinno. Krzywię się strasznie, jak moja mama popyla goła po domu.

A tak z całkiem estetycznego punktu widzenia, to naga kobieta jest ładniejsza niż nagi facet. Ale faceci mają najwyraźniej problem z rozróżnianiem estetyki i erotyki.

Villka

Katarzyna

Nie zgadzam się co do ostatniego fragmentu. Uważam, że to zależy od ujęcia... I zarówno facet, jak i kobieta, świetnie wyglądają nago. Tylko o ile akt kobiecy jest przyjemny, a położenie faceta na różowej sofie w mocno napełnionej erotyzmem pozie jest przynajmniej śmieszne, albo i gorzej... o tyle przedstawienie naturalnie rozwiniętej muskulatury mężczyzny w ruchu (uchwyconej na zdjęciu, obrazie, rzeźbie) jest równie przyjemne i nawet często pociągające. Jednak współcześnie niestety nago pokazuje się z reguły sztucznie napakowanych byczków lub opasłe cielątka... I to wygląda..., no cóż blee...